Pływanie stanowi umiejętność znaną ludzkości od starożytnych czasów. Potwierdzają to rysunki sprzed około czterech tysięcy lat znalezione w Egipcie, Libii oraz Asyrii. Ciekawostką jest to, iż pierwsza technika pływacka była stosowana w starożytności i średniowieczu. Dzisiaj również korzystamy z tego stylu, a jest nim… piesek wykorzystujący naprzemienną pracę ramion i nóg.
Jeszcze więcej historii pływania
Dla naszych starożytnych przodków nauka pływania była równie ważna, jak nauka czytania czy pisania. Pierwszy konkurs pływacki odbył się w Japonii (35 r. p.n.e.).
Pierwszy klub pływacki powstał w Uppsala w Szwecji, zaś w Londynie w 1869 roku zostały zorganizowane pierwsze zawody. Pierwsze mistrzostwa w pływaniu zostały rozegrane w 1973 roku.
Konkurencje pływackie obejmują takie dyscypliny, jak: skoki do wody, pływanie w basenie, pływanie synchroniczne, pływanie długodystansowe itp. Pływanie sportowe wyszczególniło cztery style. Zaliczymy do nich: styl motylkowy, grzbietowy, klasyczny oraz dowolny. Odbywają się również zawody sposobem zmiennym.
Najlepsze style pływackie
Klasyczny styl pływania to inaczej żabka. Jest to bardzo popularna forma pływania stosowana głównie wśród amatorów. Żabka nie oznacza jednak tylko półokrągłych ruchów rąk i nóg pod wodą (tego typu motyw widywany jest często na basenach). Klasyczna żabka to wynurzanie i chowanie głowy pod wodą. Ruch rąk w momencie wynurzania zbliża łokcie do tułowia, dłonie ustawione są jak do modlitwy. Następnie należy szybko wyprostować ramiona tak, by całe ciało ponownie się zanurzyło. Pamiętajmy, że nóg nie rozszerzamy na boki aż do kolan, robimy za to delikatny rozkrok podciągając stopy w kierunku pośladków. Klasyczny styl pływacki nie jest jednak polecany dla osób chcących podreperować kondycję pleców i mięśni przykręgosłupowych. Żabka klasyczna zmusza do wykonywania dosyć nienaturalnych dla ciała ruchów, co może skutkować obciążeniem odcinka szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa.
Styl grzbietowy najmniej obciąża plecy, jednocześnie znakomicie wpływa na tak zwany gorset mięśniowy kręgosłupa. Technika polecana szczególnie osobom cierpiącym na chroniczne bóle pleców. Styl polega na pływaniu na wodzie z twarzą zwróconą ku górze. Siłą napędową są oczywiście ramiona, których ruch polega na naprzemiennym unoszeniu nad taflą wody. Ramię, które wchodzi do wody powinno być maksymalnie wyprostowane w stawie łokciowym. Nogi także pracują naprzemiennie – kiedy jedna noga ugina się lekko w górę, druga wykonuje ruch w dół prostując się jednocześnie.
Kolejną techniką jest styl motylkowy. Jego potoczna nazwa to delfin. Ta technika wymaga dużo siły, precyzji oraz koordynacji. Dla zawodowych pływaków jest prawdziwym wyzwaniem. Styl motylkowy znamy od niedawna, bo od 1935 roku. Technikę odkrył fizyk Volney Wilson na podstawie obserwacji ruchu ryb. Jeśli ktoś chce nauczyć się delfinka, musi na samym początku opanować falujący ruch ciała. Technika opanowana jest wówczas, kiedy jesteśmy w stanie oddzielnie poruszać w górę i w dół głową, klatką piersiową, biodrami oraz nogami.
Artykuł powstał we współpracy z paar.edu.pl
