Wielu z nas, mieszkających i pracujących za granicą, posługuje się , albo powinno posługiwać się na co dzień językiem angielskim.
Zdarza się jednak i to nie rzadko że, nasz angielski jest byle jaki i popełniamy wiele błędów językowych. Jeśli chcecie mówić poprawnie a nie na zasadzie "Kali chcieć, Kali musieć", powinniście poświęcić chwilę na naukę czasów.
Fot. Anna Frach/ TheFad
Nie jest to łatwe, a opanowanie angielskich czasów to zazwyczaj największa trudność przy nauce języka angielskiego, ale zdecydowanie warto.
Zanim zaczniecie przyswajać czasy w języku angielskim że warto pamiętać by uczyć się ich od razu po angielsku. Pozwoli to uniknąć wielu pomyłek, które mogą się pojawić przy przenoszeniu schematu z języka polskiego.
Podział czasów w języku angielskim:
Pierwszy podział to:
- czas teraźniejszy (present)
- czas przeszły (past)
- czas przyszły (future)
Następnie angielskie czasy dzielimy na:
- prosty (simple)
- ciągły (continuous)
- dokonany (perfect)
- zaprzeszły dokonany (past perfect)
Czasy teraźniejsze (Present Tenses)
- prosty (Present Simple)
- ciągły (Present Continuous)
- dokonany (Present Perfect)
- dokonany ciągły (Present Perfect Continuous)
Czasy przeszłe (Past Tenses)
- prosty (Past Simple)
- ciągły (Past Continuous)
- dokonany (Past Perfect)
- dokonany ciągły (Past Perfect Continuous)
Czasy przyszłe (Future Tenses)
- prosty (Future Simple)
- ciągły (Future Continuous)
- dokonany (Future Perfect)
- dokonany ciągły (Future Perfect Continuous)
Fot. Anna Frach/ TheFad
Jednym z pierwszych czasów, z którymi powinniśmy się zapoznać jest Present Continuous - jest to czas opisujący czynność wykonywaną w danym momencie, czynność która ma miejsce, niekoniecznie w danej chwili ale dzieję się dłuższy czas i ma charakter tymczasowy oraz czynność przyszła, zaplanowana, zależna od mówiącego.
I'm listening to the radio - Słucham radia ( w tej właśnie chwili)
John is building a new house - John buduje dom (jest jużw trakcie budowy, będzie budował jeszcze tyle czasu aż skończy)
We are going to cinema tonight - My idziemy do kina wieczorem (planujemy pójście do kina, chociaż jeszczew tej chwili nie wykonujemy tej czynności)
podmiot + to be (am/is/are) + czasownik z końcówką -ing
Najpierw mamy osobę, która wykonuje czynność Ja - I, następnie pierwszą formę czasownika być - am. Następnie dodajemy do czasownika głównego słuchać - listen końcówkę -ing i dopełnienie - w tym wypadku słowo the radio. Pierwsze zdanie w Present Continuous gotowe!
Oto formy czasownika to be dla wszystkich osób:
Tworzenie właściwej formy czasownika głównego jest bardzo proste, do podstawowej formy dodajemy końcówkę -ing
Warto zwrócić uwagę, że niektóre czasowniki po dodaniu końcówki wyglądają nieco inaczej. Zapamiętajcie zasady pisowni czasowników z końcówką -ing:
* podwajanie nie dotyczy spółgłosek w i x.
** Dla porównania: czasownik happen też ma dwie sylaby, a na końcu spółgłoskę + samogłoskę + spółgłoskę (p + e + n ), ale ponieważ akcentujemy w nim pierwszą sylabę, nie podwoimy ostatniej spółgłoski przed dodaniem końcówki -ing. W tym przypadku otrzymujemy formę happening.
