Al Pacino, jedno z największych nazwisk w historii kina, w swojej autobiografii Sonny Boy: A Memoir otwiera się przed czytelnikami w sposób, jakiego wcześniej nigdy nie robił. Książka, wydana w 2024 roku, to osobisty, szczery zapis życia człowieka, który pomimo ogromnego sukcesu na ekranie, zmagał się z wieloma trudnościami poza kamerą. Pacino, który zdobył światową sławę dzięki takim rolom jak Michael Corleone w Ojcu chrzestnym czy Tony Montana w Scarface, w swojej książce odsłania przed nami nie tylko blaski swojej kariery, ale również cienie życia prywatnego.
Al Pacino, Londyn 14 październik 2008. Fot. Anna / Dariusz Frach, thefad.pl
Trudne początki
Pacino opowiada o dorastaniu w skomplikowanej rodzinie, pod opieką matki, która borykała się z problemami psychicznymi, i dziadków, którzy starali się zapełnić pustkę po nieobecnym ojcu. Dzieciństwo Pacino było naznaczone biedą i chaosem, ale to ulice Bronx nauczyły go przetrwania. Dzięki wsparciu nauczyciela, który rozpoznał w nim talent aktorski, Pacino trafił do prestiżowej High School of Performing Arts w Nowym Jorku, co zapoczątkowało jego artystyczną podróż. Jak wspomina, „ulice Bronksu były moją pierwszą sceną, a moi przyjaciele – pierwszą publicznością”
Przełom w karierze
Lata 70. przyniosły Pacino wielki przełom. W zaledwie kilka lat zagrał w czterech filmach, które na stałe zapisały się w historii kina: Ojciec chrzestny (części I i II), Serpico oraz Dog Day Afternoon. Każda z tych ról nie tylko uczyniła Pacino gwiazdą, ale również ugruntowała jego pozycję jako jednego z najbardziej utalentowanych aktorów swojego pokolenia. Jak sam wspomina w książce, rola Michaela Corleone była dla niego zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem – to ona wprowadziła go na szczyt, ale także na zawsze zaszufladkowała w oczach publiczności jako "gangstera"
W Sonny Boy, Pacino opowiada o tym, jak wielkim wyzwaniem było odnalezienie się w Hollywood po sukcesie Ojca chrzestnego. Hollywood, jak pisze, to miejsce pełne iluzji i pułapek, w którym łatwo się zagubić. Jego kariera była naznaczona momentami triumfu, ale także chwilami zwątpienia. Wspomina, jak trudnym doświadczeniem było zmaganie się z presją sławy, która sprawiła, że wielokrotnie wątpił w siebie jako aktora.
Al Pacino i Robert De Niro Santa Monica, Kalifornii (2020). Fot. Chris Miksanek / wikipedia
Życie osobiste i finansowe upadki
Sonny Boy to jednak nie tylko opowieść o zawodowym sukcesie, ale również o porażkach. Pacino ujawnia w książce, że mimo zarobienia fortuny, dwukrotnie zbankrutował. Jeden z najbardziej znanych aktorów świata przyznaje, że jego życie finansowe było chaotyczne, a momenty bogactwa przeplatały się z okresami skrajnej biedy. „Miałem 50 milionów dolarów i straciłem wszystko” – pisze. Jego finansowe problemy były wynikiem nie tylko złych inwestycji, ale także stylu życia, w którym sukces często prowadził do autodestrukcji
Pacino nie unika również tematów trudnych w sferze osobistej. Opowiada o swoich związkach, które rzadko kończyły się sukcesem. Życie w blasku fleszy, liczne romanse i brak stabilności emocjonalnej sprawiły, że Pacino nigdy nie założył trwałej rodziny. W książce wspomina o miłości, która go nie ominęła, ale nigdy nie znalazła trwałego miejsca w jego życiu. Zmagania z samotnością były nieodłącznym elementem jego drogi do sukcesu.
"Aktorstwo nigdy mnie nie zawiodło"
Jednak tym, co przewija się przez całą autobiografię, jest miłość do sztuki. Pacino opisuje aktorstwo jako swoje zbawienie, jedyny stały element w jego zmieniającym się życiu. Jak sam mówi, „aktorstwo nigdy mnie nie zawiodło, nawet wtedy, gdy wszystko inne się rozsypywało”. Sonny Boy to hołd złożony tej miłości – sztuce, która nie tylko uczyniła go sławnym, ale również uratowała go przed zatraceniem.
W książce Pacino dzieli się również refleksjami na temat zmian, jakie zaszły w przemyśle filmowym na przestrzeni lat. Wspomina o początkach swojej kariery, gdy aktorstwo było bardziej rzemiosłem niż biznesem, oraz o dzisiejszym Hollywood, które często stawia na komercyjny sukces zamiast artystycznej jakości. Z jego słów przebija tęsknota za czasami, gdy aktorstwo było bardziej autentyczne i surowe.
Sonny Boy: A Memoir to fascynująca, wielowymiarowa opowieść o człowieku, który przeszedł długą drogę od biednych ulic Bronksu do czerwonych dywanów Hollywood. To książka, która ukazuje nie tylko triumfy, ale i porażki – finansowe, osobiste, emocjonalne. Pacino otwarcie dzieli się swoimi doświadczeniami, nie ukrywając swoich słabości.
thefad.pl / Źródło: media
