Adam Mazguła: Pierwsza komunia i dziecko dowiaduje się, że do kochania nie są rodzice. Ważniejszy jest Bóg i jego namiestnik

Adam Mazguła

Każdy OBYWATEL ma prawo do wolności wyznawania swojej religii, ale, na litość Boską, pozwólcie tym dzieciom stać się przedtem OBYWATELAMI.

Pierwsze komunie, wiosna, miłości to chwile,
cieszą się dzieci, rodzice, czekają pedofile.

Dla naszych pociech najważniejsza jest mama, później tata i zaraz potem w hierarchii ważności do kochania ustawiają się wiecznie rozpieszczający dzieci - babcia i dziadek.

Dziecko w wieku ok. 8-9 lat dowiaduje się nagle, że do kochania nie są rodzice i dziadkowie, bowiem ważniejszy jest Bóg i jego namiestnik– ksiądz.

Każda pociecha chce być adorowana, akceptowana i ważna. Z jej punktu widzenia - to załamanie się systemu wartości. Na dodatek całemu aktowi powierzenia dziecka Bogu towarzyszy długi proceder przygotowań, chodzenie wraz z rodzicami na spotkania z księdzem i tłumaczenie o jego nowym obowiązku miłości. Oczekuje więc na tę miłość, której nie rozumie, przyjmuje wolę mamy i spodziewa się uznania ze strony otoczenia i rodziny za okazane posłuszeństwo. Przed nim piękny strój, ochy i achy nad jego wyglądem i postawą, ale przede wszystkim uczta na jego cześć i pierwszy drogi prezent!

Wmawia się więc dzieciom, że to wszystko dla nich - staną się ważniejsze i bardziej dorosłe, będą odpowiedzialne za swoje grzechy.

Obiektem tej nowej najważniejszej miłości nie jest wiszący na krzyżu okaleczony, obolały i umierający Chrystus, ale dobry i miły ksiądz. W oczach dziecka on jest ten najszlachetniejszy, on czyni dobro, to jego trzeba kochać i jemu, w czasie spowiedzi, powierzać swoje tajemnice. To on jest gospodarzem domu bożego i to on „podaje Boga do buzi”, a rodzice przed nim klęczą.

Ksiądz zdaje sobie sprawę ze swojej roli i często wykorzystuje tę sytuację w okrutny sposób. Jeśli nawet krzywda wyrządzona dziecku wyjdzie na jaw, to wierni i tak będą go bronić przed wymiarem sprawiedliwości, a biskup, co najwyżej przeniesie do innej parafii, gdzie też są dzieci.

Tak powstaje imperium kościoła - na bazie pozyskanych duszyczek w okresie największego zaufania dziecka do ludzi i wartości wyniesionych z domu oraz przez cały system kościelnej indoktrynacji.

Każdy OBYWATEL ma prawo do wolności wyznawania swojej religii, ale, na litość Boską, pozwólcie tym dzieciom stać się przedtem OBYWATELAMI.

Księża zaczęli racjonować przywileje wiernych. Znane są skandaliczne przypadki niedopuszczenia niepełnosprawnych do pierwszej komunii albo domagania się korzyści prywatnych dla kapłanów, którzy poprowadzą dziecko do komunii. To przykład buty, która kwitnie zawsze tam, gdzie system generuje rodzaj dopuszczenia. Jak zrozumieć duchownego, który kieruje się systemem wartości wiary katolickiej, a który dodatkowo tworzy wokół niepełnosprawnych dzieci atmosferę odrzucenia?

Rodzice maja prawo wychowywać dzieci zgodnie ze swoja wolą i przyjętym przez siebie wzorcem. Szkoda, że nie pozwalamy dzieciom żyć i dorastać w szacunku do wszystkiego, co je otacza, nie pozwalamy poznawać świata i oceniać go, nie dajemy możliwości, gdy staną się pełnoletnie, wyboru wiary i religii, zgodnie z ich świadomą wolą.

Nie liczmy na rezygnację duchownych z dotychczasowych praktyk.
Oni nie odpuszczą żadnej duszyczce, tak jak nie odpuścili miliomom innych zamordowanych w bestialski sposób za wiarę - wiarę, czyli systemu poddaństwa i wpływów.

Adam Mazguła