Po 123 latach zaborów, trwających na naszych terenach od roku 1795 do 1918, w dniu 11 listopada 1918 Polska odzyskała niepodległość. Świętowanie Dnia Niepodległości, nie obyło się bez problemów. Święto Niepodległości w dniu 11 listopada, zostało ustanowione ustawą z dnia 23 kwietnia 1937 roku aby następnie ustawą Krajowej Rady Narodowej 22 lipca 1945 roku, zostać zniesione i zastąpione Narodowym Świętem Odrodzenia Polski. W 1989 roku, święto powróciło jako Narodowy Dzień Niepodległości i jest dniem wolnym od pracy.
Symbolem Narodowego Święta Niepodległości jest biało-czerwony kotylion. Co roku w większości Polskich miast odbywają się dla upamiętnienia tej daty Marsze Niepodległości
11 listopada
przekazanie przez Radę Regencyjną zwierzchniej władzy nad wojskiem brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu[6]
po pertraktacjach Piłsudskiego z Centralną Radą Żołnierską wojska niemieckie zaczęły wycofywać się z Królestwa Polskiego. W ciągu 7 dni ewakuowano ok. 55 tys. żołnierzy niemieckich
rozbrojenie w nocy niemieckiego garnizonu stacjonującego w Warszawie
nadburmistrzem Poznania powołany zostaje Jarogniew Drwęski (poprzednik: Ernst Wilms)
data wybrana w II Rzeczypospolitej jako pamiątka odzyskania faktycznej niepodległości przez Królestwo Polskie (formalnie niepodległość Królestwa została ogłoszona 7 października)
12 listopada
Rada Regencyjna powierza Józefowi Piłsudskiemu misję utworzenia Rządu Narodowego
Józef Piłsudski zostaje Naczelnym Wodzem
