Małżeństwo to umowa sankcjonująca związek przeważnie monogamiczny między kobietą a mężczyzną. W niektórych zakątkach świata figuruje jednak ono jak związek poligamiczny. Ponadto w coraz większej ilości krajów dopuszcza się monogamiczny związek nie tylko par heteroseksualnych, ale również homoseksualnych. Poznajmy podstawowe regulacje prawne dotyczące zawierania małżeństw na świecie.
Po co zawierać małżeństwo
Małżeństwo zawiera się przede wszystkim z miłości. Małżonkowie ukazują sobie nawzajem, jak też wszystkim innym osobom, jak się kochają. To bardzo romantyczna wizja, ale przecież nie wymaga ona tak naprawdę zwierania małżeństwa. Otóż małżeństwo tak naprawdę niesie ze sobą pewne skutki prawne i właściwie przez nie się je zawiera. Chodzi na przykład o sprawy finansowe za życia oraz dziedziczenie po śmierci. To, jakimi prawami mogą cieszyć się małżonkowie, reguluje prawo małżeńskie, czyli dział prawa rodzinnego, ustalanego w określony sposób przez każdy kraj.
Małżeństwo monogamiczne heteroseksualne między mężczyzną a kobietą
We wszystkich krajach na świecie można zawierać małżeństwa monogamiczne, to znaczy z jedną osobą. Tyczy się to osób heteroseksualnych, a więc małżeństwo mogą zawrzeć tylko mężczyzna z kobietą. Konkretne kraje uściślają zasady zawierania, trwania i ewentualnego zakańczania małżeństwa.
Małżeństwo monogamiczne homoseksualne między mężczyzną a mężczyzną lub kobietą a kobietą
W niektórych krajach na świecie można zawierać małżeństwa monogamiczne, to znaczy z jedną osobą. Tyczy się to jednak nie tylko osób heteroseksualnych, ale też homoseksualnych, a więc małżeństwo mogą zawierać mężczyzna z mężczyzną i kobieta z kobietą.
Konkretne kraje uściślają zasady zawierania, trwania i ewentualnego zakańczania małżeństwa.
Wśród krajów, w których można zawierać tego typu małżeństwa, znajdują się: Holandia od 2001 roku, Belgia od 2003 roku, Hiszpania od 2005 roku, Kanada od 2005 roku, Południowa Afryka od 2006 roku, Norwegia od 2009 roku, Szwecja od 2009 roku, niektóre gminy w Meksyku od 2010 roku, Portugalia od 2010 roku, Islandia od 2010 roku, Argentyna od 2010 roku, Dania od 2012 roku, Brazylia od 2013 roku, Francja od 2013 roku, Urugwaj od 2013 roku, Nowa Zelandia od 2013 roku, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii od 2014 roku, Luksemburg od 2015 roku, Irlandia od 2015 roku, Stany Zjednoczone od 2015 roku, Grenlandia od 2016 roku, Wyspy Owcze od 2017 roku, Finlandia od 2017 roku, Malta od 2017 roku, Niemcy od 2017 roku.
Małżeństwo poligamiczne
W niektórych krajach na świecie można zawierać małżeństwa poligamiczne, to znaczy z dwoma lub więcej osobami. Tyczy się to osób heteroseksualnych, a małżeństwa zawierają przeważnie jeden mężczyzna z kilkoma kobietami. Konkretne kraje uściślają zasady zawierania, trwania i ewentualnego zakańczania małżeństwa.
Małżeństwo a kapłaństwo
Ślub mogą zawrzeć wszystkie osoby, które pozostają w stanie panieńskim/kawalerskim, a także ci, którzy w wyniku postępowania sądowego otrzymali rozwód. Istnieją jednak sytuacje, w których mimo spełniania powyższych wymogów, ślubu zawrzeć nie można. Chodzi o kapłanów oraz zakonników i zakonnice, którzy ślubują celibat, to znaczy czystość.
W katolicyzmie małżeństwo oraz kapłaństwo traktuje się jako sakramenty w służbie społecznej. Ani kapłani nie mogą zawrzeć małżeństwa, ani małżonkowie nie mogą przyjąć kapłaństwa, chyba że uprzednio kapłani zrezygnują z kapłaństwa lub w przypadku małżonków zostanie orzeczone stwierdzenie nieważności małżeństwa.
Artykuł powstał we współpracy z Kancelaria EA
