Roman Giertych
Sam nie wiem, co o niej myśleć. Zaznaczam jednak, że jakiekolwiek podobieństwo do spraw pozaindiańskich jest przypadkowe i niezamierzone.
Dawno, dawno temu na dzikich preriach plemię Czirokezów zostało poddane srogiej próbie. Straszna ospa, którą przywlekli do Ameryki biali dziesiątkowała Indian.
Dotarliśmy do relacji z samego Namiotu Narad, gdzie obradowało ścisłe kierownictwo plemienia. Oddajmy głos kronikarzowi:
– Jesteśmy skończeni – powiedział Czerwona Gęba – szaman plemienia. – Za chwilę wyjdzie na jaw, że nasi szamani nie mają żadnego zioła, ani nawet maski rytualnej, aby odgonić złe duchy z ciał naszych braci. Wszystko przeżarł Wielki Kłamca – krzyknął i wskazał, na rzeczonego, który dumnie siedział u stóp Naczelnego Wodza gotowy każdy rozkaz przekuć w plotkę i rozpuścić wśród plemienia.
– Nadto ospa ogarnie całe plemię i wielu nie przeżyje, bo gdy trzeba było zamknąć nasze tereny łowieckie, to nadal kumaliśmy się z białym człowiekiem, od którego zaraza przyszła. Nawet mi Długi Nos nie pozwolił wspomnieć, aby zakazać dyliżansom przyjeżdżać na tereny plemienia – i tu Czerwona Gęba spojrzał na Długiego Nosa.
Długi Nos wywołany do głosu wstał i rzekł:
– Jesteśmy najmądrzejszym plemieniem na prerii, wszyscy na nas patrzą i uczą się jak walczyć z zarazą. Jesteśmy najlepiej przygotowani i sprawni, a nadto mądrzy, piękni i skromni – dodał. Po czym usiadł.
Szybkie Pióro podniósł się i rzekł:
– To prawda, co powiedział Długi Nos, lecz powiem tak: jak się okaże, że ludzie umierają, że nie ma ziół i masek rytualnych, że ty Długi Nosie nie zebrałeś ani kilograma pemikanu na trudne czasy, aby podarować współplemieńcom, którzy głodują z obawy przed ospą, to na wodza wioski mnie nie wybiorą. A to oznacza – i tu oskarżycielskim palcem wskazał na Wielkiego Kłamcę, – że nawet wasze brednie nie pomogą Naczelnemu Wodzowi. A co z nami zrobią, gdy przestanę być wodzem wioski, to wszyscy chyba wiecie, gdy wyjdzie na jaw, kto podbierał ze wspólnego skarbca i ile.
Szybkie Pióro podszedł do Naczelnego Wodza i chciał coś powiedzieć dalej, ale ten szybko się odsunął i rzekł:
– Nie zbliżaj się ty – (i tu Wódz rzucił słowo powszechnie w mowie Czirokezów uznane za obelżywe i pogardliwe, a które nie świadczyło dobrze o przekonaniu Wodza co do przymiotów umysłowych Szybkiego Pióra, ale słowa tego nie apisujemy w kronice), który jeździłeś teraz, w czas zarazy do wigwamów prosząc o głosy, ty się tak na tym znasz, jak bizon na gwiazdach. Nie panikujcie – powiedział Wódz. – Wybór nastąpi za dwa księżyce. Ludzie pójdą i Szybkie Pióro zostanie wybrany, o ile będą pewni, że zaraza mija.
– Ale nie minie – zakrzyknął szaman Czerwona Gęba.
– Milcz – ryknął Wódz. – Z tą twoją naiwnością to powinieneś nadal zioła warzyć, a nie na głównego szamana startować. Jak im Wielki Kłamca powie, że zaraza minęła, to minie. A ty Czerwona Gębo po prostu każ twoim szamanom ofiar nie liczyć, a może znowu nam się uda.
– Uwierzcie w plan Naczelnego Wodza – zakrzyknął Wielki Kłamca. – Ciemne plemię wszystko kupi. A jeżeli powiecie prawdę, to po nas… – I tutaj Wielki Kłamca zrobił gest przeciągający jakby nożem po gardle.
I tu się kronika urywa. Sam nie wiem, co o niej myśleć. Zaznaczam jednak, że jakiekolwiek podobieństwo do spraw pozaindiańskich jest przypadkowe i niezamierzone.
Roman Giertych
