Miód jest naturalną słodką substancją wytworzoną przez pszczoły miodne z nektaru kwiatów (miód nektarowy) lub soku, który pszczoły pozyskują przy współudziale innych owadów, wysysających soki z żywych części roślin (miód spadziowy). Poza ww. miodami rozróżniamy jeszcze miody mieszane nektarowo-spadziowe.
Jak każdy żywy organizm, rośliny dążą do rozmnażania. Czas kwitnienia to okres godów roślinności. Wspaniałymi kolorami, zapachem i wydzielanym nektarem przyciągają pszczoły, które je zapylają. To najważniejsza rola pszczół w ekosystemie, o której często zapominamy.
Powstawanie miodu zaczyna się w momencie, gdy pszczoła zwiadowczyni odnajdzie i zlokalizuje pożytek (rośliny miododajnie będące źródłem nektaru lub spadź). Po powrocie do ula zaczyna wykonywać na plastrze taniec, którym informuje pozostałe pszczoły zbieraczki o kierunku, ilości i jakości pożytku.
Pszczoły zbieraczki pobierają nektar do specjalnego zbiorniczka zwanego wolem miodowym i po powrocie do ula przekazują go swoim siostrom – pszczołom robotnicom. Przy tej czynności nektar zostaje wzbogacony cennymi enzymami pszczół.
Z życia pszczół
W okresie lata w bardzo silnych rodzinach jest ich 70 – 80 tysięcy. Jesienią w przeciętnej rodzinie pszczół jest ich od 20 -25 tysięcy.
Aby napełnić 450 g słoiczek miodu 10 pszczół musi pracować przez cale swoje życie.
Pszczoła porusza skrzydłami 11.400 razy na minutę
Miod jest zdrowy, ponieważ jest naturalnym zastrzykiem energii, który pomaga zapobiec zmęczeniu i dodaje sił. Jest bogaty w minerały i witaminy.
W ulu „rządzi” królowa – matka, jest ona większa od zwykłej pszczoły, żyje ok 3 – 5 lat. Tylko ona znosi jaja, z których rodzą się pszczoły. Jest władcą absolutnym – kontroluje wszystkie pszczoły w ulu za pomocą chemicznych sygnałów.
Jakie pszczoły są w ulu?
Królowa – matka, robotnice (zbieraczki: miodne i pyłkowe) oraz magazynierki, trutnie.
Jak długo żyją pszczoły?
Pszczoły robotnice: wiosenne i letnie żyją średnio 36 – 40 dni;
jesienne mogą żyć 6 – 9 miesięcy.
Matka od 3 – 5 lat.
Trutnie około 3 miesięcy.
Pszczoła ma jedno żądło – kiedy użądli pozostawia cały aparat żądlący w ciele „ofiary” sama ginie. Żądło pszczoły jest długości 2,5 mm. Zakończone jest zadziorą uniemożliwiającą wyjęcie żądła.
Gdy pszczoła użądli należy usunąć żądło przez podważenie go ostrym narzędziem. Nie wyrywamy go palcami lub pęsetą , gdyż wciśniemy do ciała zawartość jadu, który znajduje się w zbiorniczku wraz z żądłem!
Ponieważ pszczoły odgrywają ważną rolę w środowisku – zapylają rośliny i mają wpływ na organizm człowieka produkując zdrowotne, naturalne produkty pszczele jak: miód, pyłek, propolis, mleczko pszczele, wosk oraz jad.
Pszczoły w czasie zimy tworzą w ulu zwarty kłąb. Machają skrzydełkami w ten sposób wytwarzają energię cieplną o temperaturze 18° -20° C. Wraz ze zmianą temperatury na zewnątrz ula, pszczoły regulują temperaturę w ulu: podwyższając ją lub obniżając.
Pszczoły się roją i jest to ich naturalny sposób na przetrwanie gatunku.
Plaster miodu to zbiór woskowych komórek, zbudowanych przez pszczoły robotnice. Komórki są sześciokątne, ten kształt pozwala im najlepiej wykorzystać przestrzeń i zaoszczędzić wosk: każdy bok komórki styka się z komórką sąsiadującą. W komórkach tych pszczoły przechowują miód.
Pszczoły zbierają tylko zdrowy miód, gdyż w odróżnieniu od osowatych , które zbierają nektar z wszystkich roślin także trujących – niebezpiecznych dla ludzi, pszczoły zbierają nektar z roślin przyjaznych i bezpiecznych dla człowieka.
Pszczoły wracają do swojego ula czując zapach swojej matki.
Pracowity jak pszczoła? Mówi się tak, bo pszczoły są bardzo pracowite, przy wykonywaniu swojej pracy są dokładne i wytrwałe co służy całej rodzinie pszczelej.
Dzikie pszczoły potrafią się pozbyć szerszenia. Okrążą go tworząc kłąb wewnątrz którego jest temperatura nawet 46° C. Napastnik – szerszeń „ gotuje się” i ginie.
Pszczoły porozumiewają się między sobą za pomocą „ tańców”. Umieją sobie przekazać informacje o zagrożeniu czy dużych zapasach pyłku lub nektaru.
